İftardan Sonra Sahilde Yediğim İnanılmaz Dayak

sigara içmek için sahile inmiştim. gece lambalarının ve tıklım tıklım dükkanların ışığında dalga sesleri eşliğinde yürüyordum.

ikinci sigaramın ortalarına doğru ortalık ıssızlaştı. sahilde aynı yöne doğru hiç durmadan yürürseniz insanların pek gelmeye cesaret edemediği, ipsiz sapsız takımının içip sıçtığı yerlere varırsınız. karnım tok olduğu için ölmekten korkmuyordum. yürümeye devam ettim.

az ötede kahkaha ve yere tükürme sesleriyle dolu bir kalabalık görüp durdum. önlerinden geçmem gerekiyordu. nefesimi tutup adımlarımı hızlandırarak yürümeye başladım. tam 'hadi yırttın bu sefer de' derken içlerinden birisi 'pişt!' dedi.

duymamış gibi yaptım ama 'alooo' diye ısrar ettiler saygısızca. durup döndüm. önlere doğru koyu renklerle boyadığı sarı saçları gözlerinin yarısını kapatan adidas eşofmanlı kız ne dolaşıyon lan buralarda? diye sordu. cevap vermedim. sessizliğin yaratacağı gerilime güvenip bırakırlar diye düşündüm. ama çok kalabalıklardı. insan gruplar şeklinde avlanan bir canlı türüdür.

kızın yanındaki çirkin ve esmer erkek arkadaşı cevap versene lan sevdiğime! diye çıkıştı. bütün kalabalık aynı tonda güldüler. biraz daha sustum ama dayanılacak gibi değildi. yürüyorum öyle dedim.

kız yürüyormuş öyle dedi. kaliteli bir espri sayılmazdı ama yine martı sürüsü gibi gülüştüler. kızın erkek arkadaşı adam gibi yürü, sallanma aklını alırım dedi. o an kendimden hiç beklemediğim bir cevap verdim. belki iftarı fazla kaçırdığımdan, belki de üst üste iki tane sigara içtiğimden bilmiyorum hııı alırsın dedim.

gülüşmeler kesildi. kız ileri doğru hareketleneceğini bildiği sevgilisinin façalı kolunu tuttu. faça kıvrımlarını elinde hissettiğini biliyordum. müthiş bir sessizlik vardı. sadece dalga sesleri. ama hızlı koşardım. ilk hareketle birlikte deparı basacaktım. olmadı. yani hareket oldu da depar olmadı.

allahım öyle çok dövdüler ki anlatsam siktir oradan dersiniz. en çok da kızın suratıma tükürmelerine bozuldum. yorulup bıraktıklarında benden geriye hiçbir şey kalmamıştı. 'bu yaptığınız çok saçmaydı' dedim zar zor bulduğum ağzımla. bir daha da sahilin o tarafına hiç gitmedim. insan yaşayarak öğrenen bir canlı türüymüş.

-yarim altin